Farsça Müşterek Zamirler
خود-خيش-خيشتن
kendi-kendisi-bizzat
Bu üç müşterek zamir aynı anlamda, anlamı pekiştirmek için kullanılır.
Farsça Bağlama Zamirleri
canlılar için ki o – که
cansızlar için ki o şey – چه
Farsça Belirsiz Zamirler
Kimse, hiç kimse – کس
Kimse, birisi, hiç kimse – کسی
Biri, birisi – يکی
Falan, falanca – فلانی
Hiç, hiç biri – هيچ
Hepsi, bütün, herkes – همه
Öteki, diğeri ديگر-
Ötekisi, başka biri – کسی ديگر
Selamun Aleykum..
Çok değerli paylaşımlar sunmuşsunuz..
Elinize sağlık, ben de Farsçaya ilgi duymaya başlamıştım, kendi imkanlarımla öğrenmeye çalışıyorum.. Çok güzel ve derin bir dil.. Edebi olarak da çok geçmişi var..
Selametle..
Farsça nasıl okunur biraz tüyo verebilirsieniz isabetli olurdu.örneğin Osmanlıcada sesli harfler elif vav ve ya ile temsil ediliyor,zaten(Arapça ve Farsça asıllı kelimeler dışında) uzatmalı ses yok;hareke kullanılmıyor,Farsça da da aynı mıdır?Aynı değilse o zaman uzatılan heceleri nasıl ayırd ederiz?Dahası Farsların en çok kullandığı “a ile o” arası “o”ya yakın olan sesli nasıl temsil ediliyor?vav harfi ile ise o zaman “u” sesi nasıl ayrılıyor.Yardımcı olabilirseniz sevinirim.
selamlar
farscada okunma kurali 2 tur okutucuya bagli olarak vardir. okutucularin ortak adi harekedir.
kisa harekeler: zeber/ustun, zir/esre, piş/otre
bu harekeler uzatma olmaksızın sessız harf olan alfabelere ses verırler. zeber ıle a-e, zir ile i, piş ile o-u sesi verilir.
sessiz harfe gelecek olan ses eger uzatılacaksa,o zaman bu ses kısa okutucu ıle degıl, uzun okutucu ıle yanı okutucu 3 harf olan elıf vav ye ıle mumkundur kı zaten kelıme ıcınde de bu kullanılır.
elıf ıcın kural bellıdır: kelime basında olmayan butun elıfler okutucu yanı uzun a sesı veren uzun okutucudur.
ye ıcın de kural bellıdır: kelıme basında ve sonunda degıl, kelıme ıcınde yazılmıs bır ye harfı, solundan bır baska harfe bıtısmemıs ıse o ye mutlaka uzun i sesi veren uzun okutucu olarak vardır. eger solundan bir harfe bitisen ye varsa o zaman okutucu degıl, harf olarak vardır. mesela şiyem kelimesini gormus olalım: y solundaki mim’e bitişik olmasaydı şîm diye okunurdu. ama bitişik olduğundan ordaki vazifesi uzun i sesi vermek olmadığı için, sessiz harf olan Y, kısa okutucu olan hareke ile e sesi aldı ve YE olarak okundu dolayısıyla şiyem oldu.
ya da beyn kelimesini alalım. ortada duran Y harfine bakıp bunu bîn olarak okumak imkansız, cunku y orada med harfi degil, sebebi ise solundaki NUN harfine bitişik yazılmış olmasıdır. bitişik olması ise, kısa okutucu almış bir sessiz Y harfi olduğunu gosterır. turkcede de aynı durum var zaten. mesela F harfine biz FE diyoruz, e sesi yazılı olmadığı hlde harfi telaffuz ederken E sesini katıyoruz, F, NUN ve med elifi ile yazılan FENA kelimesini FN olarak yazmayıp, aynen farscadakı kısa okutucunun vazıfesı olan zeber ısaretinin harf karsılıgı olan E’yi de yazıyoruz. aslına bakılırsa yazılmaması lazım cunku harf bıze ogretılırken FFFFFF sesı cıkarmamız degıl, FE dememız bıcımınde ogretılıyor. F’ye E katıp FE dememız de E’yı F’ye okutucu olarak katmak demektır zaten. bu sayede sessız olan F’yı seslendırıyoruz. turkcedekı seslı harfler tamı tamına farscadakı okutucuların karsılıgıdır. mantıgını kavratmak ıcın uzun acıkladım, umarım faydalı olmustur.