عمر را میدان غنیمت هر نفس
چون رود دیگر نیاید باز پس
Ömrünü ganimet ve nimet bil, ömründen bedel her nefesi ganimet bil. Çünkü ömür gider dahî geri gelmez. Bu sûrette insan ömr-i azîzini mahaline harc-ı sarf elzemdir. Ve ömrü sarfa mahal ancak zikrullah ve aşkullah ve taât ve ibâdet-i Huda’dır. Gayrı neye sarf olunsa telef ve zâyi sayılır.
“her nefes” ikinci cümlenin parçası olsa daha anlamlı:
umr ra midan ğenimet. her nefes çun reved diger neyayed baz pes.
ömrü ganimet bil. çıkan hiçbir nefes geri gelmez.